Summary:
{{Template}}
[[Alice Fuldauer]]: Fatale liefde. Mannen en vrouwen die hun partner doodden, of daartoe een poging deden 168 blz., De Arbeiderspers, 1994, ƒ 29,90Peter R. de Vries: Een moord kost meer levens 347 blz, geïll., Fontein 1994, ƒ 34,90
:In de Verenigde Staten werd in 1980 voor het eerst succesvol een beroep gedaan op het '[[battered women syndrome]]' als verdedigingsgrond voor vrouwen die hun partners doodden. De vrouw in kwestie had haar echtgenoot, die haar regelmatig bont en blauw sloeg en gedreigd had haar en de kinderen te vermoorden, tijdens zijn middagdutje doodgeschoten. Ook België kent verschillende rechtvaardigingsgronden, waaronder 'de onweerstaanbare drang'. Wanneer een vrouw, moe gefolterd, geestelijk en lichamelijk verkracht, haar partner vermoordt, kan de officier stellen dat er sprake is van provocatie (bij moord is de maximale straf levenslang, in het geval van provocatie maximaal vijf jaar).
:In Nederland voert de verdediging steeds vaker de 'voortdurende noodsituatie' aan als grond voor strafvermindering of -uitsluiting. Vaak echter worden de pleidooien om rekening te houden met de zogeheten huiselijke omstandigheden door de rechter verworpen. In theorie worden vrouwelijke partnerdoders daardoor zwaarder gestraft. Van de ongeveer 240 geweldsdelicten met dodelijke afloop die in 1992 in Nederland werden gepleegd, ging het in twintig procent om 'liefdesdelicten'. Meer dan de helft van de vrouwelijke geweldsslachtoffers (56 procent) werd door de partner gedood. Andersom is dat slechts vier procent (zeven van de 171). Vrouwen doden hun echtgenoot meestal wanneer deze weerloos is (in slaap, dronken). Daarom worden zij in de regel veroordeeld wegens moord. Mannen doden hun partner doorgaans in een vlaag van woede en wanhoop. Zij worden dus veelal veroordeeld wegens doodslag.
:Van alle levensdelicten nemen vrouwen maar tien procent voor hun rekening, maar als ze doden, hebben ze kennelijk een voorkeur voor hun (ex-)man. Wat dat betreft is de verdeling over de geslachten in Fatale liefde onevenredig: Alice Fuldauer interviewde veertien partnerdoders, zeven mannen en zeven vrouwen. Maar dat pakt goed uit, want de vrouwen hebben aanmerkelijk meer te vertellen. Niet dat de gesprekken met de mannelijke moordenaars niet waardevol zijn, maar hun motieven zijn platter. Een man knijpt de keel van zijn echtgenote dicht omdat deze een buitenechtelijke relatie in de weg staat, steekt zijn vriendin dood omdat ze dreigt de kinderen bij hem weg te houden. Een vrouw slaat haar man bewusteloos, giet vijf ketels kokend water over hem heen en laat hem aan zijn lot over omdat hij haar jaren achtereen mishandeld heeft. Vrouwen die uit jaloezie doden, zijn zeldzaam. De aanleiding lijkt bij mannen ook veel minder dwingend (voor zover er überhaupt een dwingende reden is iemand te vermoorden). De jongeman die in het hoofdstuk Eerste liefde zijn vriendin wurgt, heeft nooit kunnen verkroppen dat zijn vader het gezin abrupt in de steek liet en kon het ook niet verkroppen dat zijn eerste vriendin hem in de steek liet.
[http://nrcboeken.vorige.nrc.nl/recensie/het-waarom-van-moord-en-doodslag]
<hr>
"not all men are criminals, but most criminals are men" ''[[Men Are Not Cost-Effective: Male Crime in America]]'' [[June Stephenson]]
see [[masculinity]]
:Niet alle mannen zijn crimineel, maar de meeste criminelen zijn wel mannen. [[ June Stephenson|Stephenson]]: 'Weleens joyriding door meisjes meegemaakt? Vrouwelijke voetbalsupporters een trein of een halve stad zien slopen? Wie voeren er oorlog, stichten brand, moorden of verkrachten? Plegen vandalisme? Beroven banken en burgers? Mannen vernielen en vernietigen door hun agressieve aanleg alles wat waardevol is.'
:Maar Camille Paglia weet hoe dat komt. In haar boek Het seksuele masker schrijft ze, dat mannen dwangmatig en bezeten zijn. 'Vrouwen weten dat ze vrouw zijn; ze menstrueren en baren. Mannen daarentegen moeten telkens bewijzen dat ze man zijn. Vrouwen wijzen geweld af en missen de agressie die nodig is om structurele veranderingen tot stand te brengen.'
:'En dat', aldus Paglia, 'is de reden waarom genieën in kunst en wetenschap zelden vrouwen zijn. Het zal dan ook wel geen toeval zijn dat alle grote componisten, filosofen en schilders meest mannen waren.'
:Zo komt de 'goede' kant naar voren. Paglia: 'Laten we wij vrouwen ophouden kleingeestig over mannen te denken. We moeten nu maar eens ruimhartig toegeven dat onze cultuur ook heel veel te danken heeft aan die mannelijke obsessie. Van geplaveide straten, sanitaire voorzieningen en wasmachines, tot brillen, antibiotica en wegwerpluiers toe. Als de beschaving altijd in handen van vrouwen was gebleven, zouden we nu nog in strooien hutten leven.'[http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2844/Archief/archief/article/detail/393804/1995/07/22/Laat-de-mannen-de-prijs-betalen-van-hun-pretjes.dhtml]
[[If civilization had been left in female hands, we would still be living in grass huts]]
:"If [[civilization]] had been left in female hands, we would still be living in grass [[hut]]s." --''[[Sexual Personae]]''
==See also==
*[[Testosterone]]
{{GFDL}}
[[Alice Fuldauer]]: Fatale liefde. Mannen en vrouwen die hun partner doodden, of daartoe een poging deden 168 blz., De Arbeiderspers, 1994, ƒ 29,90Peter R. de Vries: Een moord kost meer levens 347 blz, geïll., Fontein 1994, ƒ 34,90
:In de Verenigde Staten werd in 1980 voor het eerst succesvol een beroep gedaan op het '[[battered women syndrome]]' als verdedigingsgrond voor vrouwen die hun partners doodden. De vrouw in kwestie had haar echtgenoot, die haar regelmatig bont en blauw sloeg en gedreigd had haar en de kinderen te vermoorden, tijdens zijn middagdutje doodgeschoten. Ook België kent verschillende rechtvaardigingsgronden, waaronder 'de onweerstaanbare drang'. Wanneer een vrouw, moe gefolterd, geestelijk en lichamelijk verkracht, haar partner vermoordt, kan de officier stellen dat er sprake is van provocatie (bij moord is de maximale straf levenslang, in het geval van provocatie maximaal vijf jaar).
:In Nederland voert de verdediging steeds vaker de 'voortdurende noodsituatie' aan als grond voor strafvermindering of -uitsluiting. Vaak echter worden de pleidooien om rekening te houden met de zogeheten huiselijke omstandigheden door de rechter verworpen. In theorie worden vrouwelijke partnerdoders daardoor zwaarder gestraft. Van de ongeveer 240 geweldsdelicten met dodelijke afloop die in 1992 in Nederland werden gepleegd, ging het in twintig procent om 'liefdesdelicten'. Meer dan de helft van de vrouwelijke geweldsslachtoffers (56 procent) werd door de partner gedood. Andersom is dat slechts vier procent (zeven van de 171). Vrouwen doden hun echtgenoot meestal wanneer deze weerloos is (in slaap, dronken). Daarom worden zij in de regel veroordeeld wegens moord. Mannen doden hun partner doorgaans in een vlaag van woede en wanhoop. Zij worden dus veelal veroordeeld wegens doodslag.
:Van alle levensdelicten nemen vrouwen maar tien procent voor hun rekening, maar als ze doden, hebben ze kennelijk een voorkeur voor hun (ex-)man. Wat dat betreft is de verdeling over de geslachten in Fatale liefde onevenredig: Alice Fuldauer interviewde veertien partnerdoders, zeven mannen en zeven vrouwen. Maar dat pakt goed uit, want de vrouwen hebben aanmerkelijk meer te vertellen. Niet dat de gesprekken met de mannelijke moordenaars niet waardevol zijn, maar hun motieven zijn platter. Een man knijpt de keel van zijn echtgenote dicht omdat deze een buitenechtelijke relatie in de weg staat, steekt zijn vriendin dood omdat ze dreigt de kinderen bij hem weg te houden. Een vrouw slaat haar man bewusteloos, giet vijf ketels kokend water over hem heen en laat hem aan zijn lot over omdat hij haar jaren achtereen mishandeld heeft. Vrouwen die uit jaloezie doden, zijn zeldzaam. De aanleiding lijkt bij mannen ook veel minder dwingend (voor zover er überhaupt een dwingende reden is iemand te vermoorden). De jongeman die in het hoofdstuk Eerste liefde zijn vriendin wurgt, heeft nooit kunnen verkroppen dat zijn vader het gezin abrupt in de steek liet en kon het ook niet verkroppen dat zijn eerste vriendin hem in de steek liet.
[http://nrcboeken.vorige.nrc.nl/recensie/het-waarom-van-moord-en-doodslag]
<hr>
"not all men are criminals, but most criminals are men" ''[[Men Are Not Cost-Effective: Male Crime in America]]'' [[June Stephenson]]
see [[masculinity]]
:Niet alle mannen zijn crimineel, maar de meeste criminelen zijn wel mannen. [[ June Stephenson|Stephenson]]: 'Weleens joyriding door meisjes meegemaakt? Vrouwelijke voetbalsupporters een trein of een halve stad zien slopen? Wie voeren er oorlog, stichten brand, moorden of verkrachten? Plegen vandalisme? Beroven banken en burgers? Mannen vernielen en vernietigen door hun agressieve aanleg alles wat waardevol is.'
:Maar Camille Paglia weet hoe dat komt. In haar boek Het seksuele masker schrijft ze, dat mannen dwangmatig en bezeten zijn. 'Vrouwen weten dat ze vrouw zijn; ze menstrueren en baren. Mannen daarentegen moeten telkens bewijzen dat ze man zijn. Vrouwen wijzen geweld af en missen de agressie die nodig is om structurele veranderingen tot stand te brengen.'
:'En dat', aldus Paglia, 'is de reden waarom genieën in kunst en wetenschap zelden vrouwen zijn. Het zal dan ook wel geen toeval zijn dat alle grote componisten, filosofen en schilders meest mannen waren.'
:Zo komt de 'goede' kant naar voren. Paglia: 'Laten we wij vrouwen ophouden kleingeestig over mannen te denken. We moeten nu maar eens ruimhartig toegeven dat onze cultuur ook heel veel te danken heeft aan die mannelijke obsessie. Van geplaveide straten, sanitaire voorzieningen en wasmachines, tot brillen, antibiotica en wegwerpluiers toe. Als de beschaving altijd in handen van vrouwen was gebleven, zouden we nu nog in strooien hutten leven.'[http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2844/Archief/archief/article/detail/393804/1995/07/22/Laat-de-mannen-de-prijs-betalen-van-hun-pretjes.dhtml]
[[If civilization had been left in female hands, we would still be living in grass huts]]
:"If [[civilization]] had been left in female hands, we would still be living in grass [[hut]]s." --''[[Sexual Personae]]''
==See also==
*[[Testosterone]]
{{GFDL}}